Języcznik malutki
Szablon:Zwierzę infobox Języcznik malutkiSzablon:R (Macroglossus minimus) – gatunek ssaka z podrodziny Rousettinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1810 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire nadając mu nazwę Pteropus minimusSzablon:R. Holotyp pochodził z Jawy, w IndonezjiSzablon:R.
Macroglossus minimus i M. sobrinus są obecnie (2021) uznawane za odrębne gatunki na podstawie danych morfologicznych, ale nie można ich rozróżnić genetycznie w Indochinach i dlatego mogą być jednym gatunkiemSzablon:R. Potrzebne są dodatkowe oceny genetyczne i morfometryczne z kompletnym pobraniem próbek geograficznychSzablon:R. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają cztery podgatunkówSzablon:R. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:
| Podgatunek | Oryginalna nazwa | Autor/-rzy i rok opisu | Miejsce typowe |
|---|---|---|---|
| M. m. booensis | Macroglossus minimus booensis | Kompanje & Moeliker, 2001 | wyspa Boo Besar (Szablon:Współrzędne), Wyspy Boo, wyspy Papui Zachodniej (Wyspy Raja Ampat), Papua, IndonezjaSzablon:Odn. |
| M. m. lagochilus | Macroglossus lagochilus | Matschie, 1899 | wyspa Buru, Moluki, IndonezjaSzablon:Odn. |
| M. m. nanus | Macroglossus nanus | Matschie, 1899 | Lamellana, Wyspy Banda, Nowa Brytania, Archipelag Bismarcka, Moluki Północne, IndonezjaSzablon:Odn. |
Etymologia
- Macroglossus: Szablon:Grc makros „długi”; γλωσσα glōssa „język”Szablon:R.
- minimus: Szablon:Łac. „najmniejszy, najmniej”, forma wyższa od parvus „mały”[1].
- booensis: Boo Besar, IndonezjaSzablon:R.
- lagochilus: Szablon:Gr. lagōkheilos „o zajęczej wardze”, od λαγoς lagos „zając”Szablon:Odn; χειλος kheilos, χειλεος kheileos „warga, usta”Szablon:Odn.
- nanus: łac. nanus „karzeł”, od gr. νανος nanos „karzeł”[2].
Zasięg występowania
Języcznik malutki występuje w południowo-wschodniej Azji i północnej Australii zamieszkując w zależności od podgatunkuSzablon:R:
- M. minimus minimus – Jawa, Madura, Bali, Wyspy Kangean i Lombok.
- M. minimus booensis – Wyspy Boo w Wyspach Raja Ampat u wybrzeży północno-zachodniej Nowej Gwinei.
- M. minimus lagochilus – środkowa i południowa Tajlandia, południowy Wietnam (w tym wyspa Côn Sơn), zachodnia i południowa Kambodża, Półwysep Malajski, Sumatra, Nias, Borneo, Wyspy Natuna, Filipiny, Celebes, Wyspy Talaud, Timor i Moluki (Halmahera, Buru, Seram, Ambon i kilka innych mniejszych wysp).
- M. minimus nanus – Nowa Gwinea, Yapen, Wyspy Schoutena, Wyspy Raja Ampat, Wyspa Fergussona, Wyspa Bougainville’a, Wyspy Aru, Archipelag Bismarcka, Wyspy Kai, Wyspy Admiralicji, Wyspy Salomona i północna Australia (północno-wschodnia Australia Zachodnia, północne Terytorium Północne, Wyspa Melville’a i północne Queensland).
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 49–77 mm, długość ogona około 0–4 mm, długość ucha 11–18,5 mm, długość tylnej stopy 10,3–23,3 mm, długość przedramienia 37,4–45 mm; masa ciała 8–25 g; samce są średnio większe od samicSzablon:R. Wzór zębowy: I C P M (x2) = 34Szablon:R.
Genetyka
Garnitur chromosomowy wynosi 2n = 34 i FN = 60 (Indochiny) lub 62 (Jawa)Szablon:R.
Ekologia
Zamieszkuje lasy i na plantacje. Języcznik malutki jest jednym z najmniejszych nietoperzy, jest samotnikiem, więc wrogom jest go trudno wytropić. W ciągu dnia śpi we wnętrzu liści bananowców i szorstkowców i budzi się dopiero po zmroku, aby zbierać nektar i pyłek, wydając z siebie hałaśliwe krzyki. Zjada również owoce, i dlatego w niektórych częściach jego występowania uważany jest za szkodnika.
Języczniki malutkie rozmnażają się we wrześniu i w październiku. Samica rodzi 1 młode po ciąży, która trwa 12-15 tygodni.