Hipergraf

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Przykładowy hipergraf H1.

Hipergraf – rozszerzenie pojęcia grafu. Jego krawędzie, nazywane hiperkrawędziami, mogą być incydentne do dowolnej liczby wierzchołków.

Pojęcie hipergrafu pojawiło się w drugiej połowie ubiegłego stulecia. W 1973 roku francuski matematyk Claude Berge opublikował monografię „Grafy i hipergrafy”[1], w której sformalizował oraz ujednolicił podstawowe definicje dotyczące teorii hipergrafów.

Definicje

Hipergraf

Hipergraf definiuje uporządkowana para H=(V,E),

gdzie:

  • V jest dowolnym, niepustym zbiorem wierzchołków;
  • E jest zbiorem krawędzi hipergrafu, czyli podzbiorem zbioru P(V) wszystkich możliwych niepustych zbiorów, których elementy należą do V.

Przykładowy hipergraf H1 zawiera sześć wierzchołków V={v1,v2,v3,v4,v5,v6} oraz trzy hiperkrawędzie: E={E1,E2,E3}. Dwie hiperkrawędzie są incydentne do trzech wierzchołków: E1={v1,v2,v6}, E2={v2,v3,v4}, natomiast trzecia krawędź jest incydentna do dwóch wierzchołków: E3={v5,v6}.

Macierz incydencji

Macierz incydencji, jest jedną z najpopularniejszych i najwygodniejszych metod reprezentacji hipergrafu. W macierzy incydencji wiersze odpowiadają krawędziom, a kolumny wierzchołkom hipergrafu. Jeśli element macierzy jest równy 1, to i-ta krawędź jest incydentna do j-tego wierzchołka. W przeciwnym przypadku element ten jest równy 0.

Przykładowa macierz incydencji dla hipergrafu H1:

A1=[110001011100000011]

Hipergraf dualny

Dla każdego hipergrafu H=(V,E) istnieje hipergraf dualny H*=(E,V), którego krawędzie odpowiadają wierzchołkom hipergrafu H, natomiast wierzchołki – krawędziom. Macierz incydencji A* hipergrafu dualnego H* jest transponowaną macierzą hipergrafu H. Analogicznie, macierz A jest transponowaną macierzą A*. Ponadto zachodzi twierdzenie:

(H*)*=H.

Przykładowa macierz A1* hipergrafu dualnego do hipergrafu H1:

A1*=[100110010010001101]

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Szablon:Kontrola autorytatywna

  1. Patrz Claude Berge w bibliografii.