Dyskonto handlowe

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Dyskonto handlowe (ang. interest in advance) – metoda oprocentowania wkładu pieniężnego P, w której odsetki są naliczane na początku okresu na podstawie wartości przyszłej (future value). Metoda ta znacznie różni się od oprocentowania prostego, w którym odsetki naliczane są na końcu okresu na podstawie wartości początkowej. Dyskonto handlowe ma szerokie zastosowanie, przede wszystkim w rachunku weksli i bonów skarbowych. Dyskonta handlowego nie należy mylić z dyskontem rzeczywistym (patrz inne artykuły w dziale dyskonto).

Na ogół rozważa się dyskonto handlowe proste (będące odpowiednikiem procentu prostego). Tylko takie dyskonto jest stosowane w praktyce i takie zostanie opisane poniżej. Niekiedy jednak w literaturze rozważa się także dyskonto składane (analogia procentu składanego).

Obliczanie dyskonta handlowego

Oznaczmy:

  • P – początkowy wkład pieniężny,
  • n – czas oprocentowania w latach,
  • d – roczna stopa dyskontowa (np. dla stopy 15%, d=0,15),
  • DH – dyskonto handlowe (odsetki),
  • F – wartość końcowa kapitału.

Wzory:

DH=Fdn
P=FDH=FFdn=F(1dn)
F=P1dn

Należy pamiętać, iż wszystkie obliczenia mają sens dla dn<1. W przeciwnym przypadku, jedna z wartości kapitału (P bądź F) przyjmuje ujemną wartość.

Związki z procentem prostym

Zbliżonym pojęciem jest procent prosty, gdzie odsetki są płatne z dołu, zaś obliczone są na podstawie wartości początkowej.

Stopa oprocentowania prostego r i dyskonta handlowego d są równoważne w przypadku okresu o długości n wówczas, gdy jednakowy kapitał zainwestowany za pomocą obu metod przyniesie taki sam dochód. Formalnie ten warunek można przedstawić tak:

Fdn=Prn,

co po przekształceniach ma trzy równoważne postacie:

d=r1+rn,
r=d1dn,
n=1d1r.

Uwaga: Jeśli stopa dyskontowa d jest większa bądź równa stopie r, to stopy te nigdy nie będą równoważne (po podstawieniu do wzoru otrzymujemy ujemną długość okresu).

Zobacz też

Bibliografia