Dusznik australijski

Z testwiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Zwierzę infobox Dusznik australijskiSzablon:R (Macroderma gigas) – gatunek ssaka z podrodziny lironosowatych(Megadermatidae).

Systematyka

Takson po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1880 roku irlandzki zoolog George Edward Dobson nadając mu nazwę nazwą Megaderma gigasSzablon:R. Holotyp pochodził z góry Margaret, nad rzeką Wilson River w stanie Queensland w AustraliiSzablon:R. Jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju dusznikSzablon:R (Macroderma)Szablon:R.

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowySzablon:R.

Etymologia

Zasięg występowania

Dusznik australijski występuje w oddzielonych od siebie obszarach w północnej Australii Zachodniej, północnym Terytorium Północnym, północno-wschodniego Queenslandzie i wysp przybrzeżnych, w tym Koolan, Milingimbi, Elcho, Groote Eylandt i PellewSzablon:R.

Morfologia

Długość ciała 100–130 mm, ogona brak, długość ucha 44–56 mm, długość tylnej stopy 20–27 mm, długość przedramienia 96–113 mm; masa ciała 130–170 gSzablon:R. Wzór zębowy: I 02 C 11 P 12 M 33 = 26Szablon:R.

Ekologia

Tryb życia

Występuje w lasach ze skalnymi jaskini. Dusznik australijski jest jednym z najbardziej drapieżnych gatunków nietoperzy. Żywi się przede wszystkim większymi zwierzętami, jak na jego rodzinę, takimi jak myszy, ptaki, gekony, a także inne nietoperze. Rzuca się na niczego nie spodziewającą się ofiarę i zadaje jej śmiertelny cios przez ukąszenie w kark. Obejmuje ją w międzyczasie mocno skrzydłami, aby mu jego zdobycz nie uciekła. Potrafi oderwać się od ziemi nawet wtedy, gdy w łapach trzyma gryzonia i dolecieć ze zdobyczą do miejsca położonego wysoko w jaskini lub dziupli, aby tam zjeść w spokoju. Ten gatunek nietoperza ma, podobnie jak jego cała rodzina, długie uszy, połączone do połowy ich długości płatami skóry. Jest również jednym z najładniejszych nietoperzy, który jest już w obecnych czasach coraz rzadszy.

Rozmnażanie

We wrześniu lub w październiku tuż przed urodzeniem młodych, samce opuszczają wspólne legowisko. Zazwyczaj już w styczniu młode dusznika australijskiego są już tak duże jak ich matki i towarzyszą im wspólnie w polowaniach. Samce powracają w stare miejsce przeważnie w kwietniu.

Przypisy

Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Dobson”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Miller”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „iucn”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „miiz”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Burgin&inni”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Wilson&Reeder”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Francis”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.

Bibliografia

Szablon:Kontrola autorytatywna