DBc

Szablon:Małą literą dBc – logarytmiczna jednostka miary mocy odniesiona do mocy fali nośnej (Szablon:Ang.) – stąd oznaczenie dBc.

Moc wyrażona w dBc informuje, o ile decybeli moc ta jest większa (lub mniejsza) od mocy fali nośnej (ang. carrier). Jednostki dBc używane są przy różnego rodzaju modulacjach do określenia mocy składowej niosącej informację.

Przykład

Przyjęto moc fali nośnej $C=0,1\text{mW}$ i moc sygnału interferencyjnego (zakłócającego) $S=10\mu \text{W},$

wtedy poziom mocy fali nośnej wynosi:

$P_{\text{C}}=10{\log }_{10}\left(\frac{0,1\text{mW}}{1\text{mW}}\right)=-10\text{dBm},$

a poziom mocy sygnału interferencyjnego:

$P_{\text{S}}=10{\log }_{10}\left(\frac{10\mu \text{W}}{1\text{mW}}\right)=-20\text{dBm},$

tak więc różnica poziomów sygnału pomiędzy falą nośną a sygnałem zakłócającym wynosi:

$P_{\text{S}}-P_{\text{C}}=-20\text{dBm}-(-10\text{dBm})=-10\text{dBc}.$

Różnica poziomów sygnałów może być także wyliczona bezpośrednio z logarytmu ilorazu tych dwóch mocy sygnałów:

$P_{\text{S}}-P_{\text{C}}=10{\log }_{10}\left(\frac{\text{S}}{\text{C}}\right)=10{\log }_{10}\left(\frac{10\mu \text{W}}{0,1\text{mW}}\right)=-10\text{dBc}.$

Zobacz też

• dBd
• dBi
• dBm
• dBW
• EIRP
• ERP