Papirus 122
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 122 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.
Opis
Zachowały się dwa fragmenty jednej karty Ewangelii Jana (21,11-14.22-24). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę. Oryginalna karta miała 44 linijek tekstu na stronę. Zachowany fragment zawiera 11 linijek[1].
Nomina sacra pisane są skrótami (ΙΗΣ, liczba 153 zapisana skrótem ΡΝΓ).
Tekst fragmentu jest zgodny z Kodeksem Waszyngtońskim. W J 21,14 brak ο Ιησους (Jezus), w czym jest zgodny tylko z Kodeksem Waszyngtońskim.
Historia
Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos umieszczony został na pozycji 4806. Tekst rękopisu opublikowany został w 2007 roku[2]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 122[1].
Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu na IV lub V wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (Papyrology Rooms, P. Oxy. 4806) w Oksfordzie[1][3].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), pp. 11–14.
Linki zewnętrzne
- Szablon:Cytuj
- P. Oxy.LXIV 4806 from Papyrology at Oxford's "POxy: Oxyrhynchus Online"
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Szablon:Cytuj
- ↑ R. Hatzilambrou, P. J. Parsons, J. Chapa, The Oxyrhynchus Papyri LXXI (London: 2007), ss. 11–14.
- ↑ „Continuation of the Manuscript List” Institute for New Testament Textual Research, University of Münster. Retrieved April 9, 2008