Kunołaziec czarno-biały
Szablon:Zwierzę infobox Kunołaziec czarno-biały[1] (Diplogale hosei) – gatunek ssaka z podrodziny kunołazów (Hemigalinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
Budowa
Długość ciała (bez ogona) 47,2–54 cm, długość ogona 29,8–33,5 cm, długość ucha 3,6 cm, długość tylnej stopy 7,4–8,1 cm; masa ciała 1,3 kg[2]. Mieści się więc w zakresie podawanym dla kunołaza pręgowanego[3], nie dorównuje natomiast masie łaszaka annamickiego[4].
Ma długi i zaostrzony pysk[2], podobnie zresztą jak kunołaz pręgowany[3]. Twarz zdobią białe plamy, leżące nad i pod oczami, po obu bokach pyska i po bokach policzków. Występują też długie, przekraczające 15 centymetrów długości wibryssy. Długi, a wąski pysk wieńczy dwupłatowe rynarium z otwierającym sił ku bokom nozdrzami zewnętrznymi. Czaszkę kunołaźca czarno-białego autorzy porównują do czaszki kunołaza pręgowanego. Wspominają powiększoną komorę tylną puszki słuchowej, poszerzoną do przodu, przykrywającą komorę przednią[2].
Wzór zębowy: I C P M = 40[2]. Podobny wzór zębowy cechuje kunołaza pręgowanego [3] i łaszaka annamickiego[4] czy też mampalona wydrowatego[5]. Autorzy wspominają jeszcze dodatkowe guzki na pierwszym górnym i dolnym przedtrzonowcach, posiadających po dwa korzenie. Z kolei drugi przedtrzonowiec szczęki posiada mały guzek tylno-wewnętrzny[2].
Kunołaziec czarno-biały cechuje się smukłym ciałem[2]. Od posiadającego 4-8 pręg kunołaza pręgowanego[3] różni się brakiem pręg na ciemnobrązowym czy wręcz czarniawym futrze grzbietu. Brzuszna jego strona jest biała lub brązowawobiała[2].
Systematyka
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1892 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas umieszczając go w rodzaju HemigaleSzablon:Refn oraz nadając mu epitet gatunkowy hosei[6]. Opis ukazał się w artykule zatytułowanym O nowych ssakach z archipelagu wschodnioindyjskiego, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”[6]. Miejsce typowe to góra Dulit (Szablon:Współrzędne), na wysokości Szablon:Konwerter, w północnym Borneo, w Malezji[7]. Holotyp to dorosły samiec (sygnatura BMNH:Mamm:1892.2.7.1) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Londynie; okaz typowy zebrał 30 września 1891 roku angielski przyrodnik Charles Hose[8]. Jedyny przedstawiciel rodzaju kunołaziec[1] (Diplogale) który zdiagnozował w 1912 roku również Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Dwa nowe rodzaje i nowy gatunek Viverrinae Carnivora, opublikowanym w czasopiśmie „Proceedings of the Zoological Society of London”[6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[9].
Etymologia
- Diplogale: Szablon:Gr. diploos ‘podwójny’, od δυο duo ‘dwa’Szablon:Odn; γαλεη galeē lub γαλη galē ‘łasica’Szablon:Odn.
- hosei: Charles Hose (1863–1929), angielski urzędnik państwowy w Sarawak w latach 1884–1907, przyrodnik, etnolog, zbadał główną przyczynę choroby beri-beri[10][6].
Rozmieszczenie geograficzne
Kunołaziec czarno-biały występuje endemicznie na Borneo[2][7][9].
Ekologia
Siedliskiem zwierzęcia są lasy deszczowe, pierwotne górskie lasy szerokokolistne i dojrzałe mieszane lasy dwuskrzydłowcowe. Zwierzę sięga wysokości pomiędzy czterysta pięćdziesiąt a tysiąc siedemset metrów nad poziomem morza[2].
Pokarmem zwierzęcia mogą być niewielkie owady, które znaleziono w żołądku zbadanego osobnika[2].
Uwagi
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Szablon:Cytuj książkę
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 34. Hose's Palm Civet, s. 232, w. Szablon:Cytuj
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 33. Banded Palm Civet, s. 231–232, w: Szablon:Cytuj
- ↑ 4,0 4,1 32. Owston's Palm Civet, s. 231, w: Szablon:Cytuj
- ↑ 31. Otter Civet, s. 230–231, w: Szablon:Cytuj
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Szablon:Cytuj pismo
- ↑ 7,0 7,1 Szablon:Cytuj stronę
- ↑ Szablon:Cytuj stronę
- ↑ 9,0 9,1 Szablon:Cytuj książkę
- ↑ Szablon:Cytuj książkę
Błąd rozszerzenia cite: Znacznik <ref> o nazwie „Thomas1912”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.