Strop DZ-3

Z testwiki
Wersja z dnia 08:02, 8 kwi 2024 autorstwa imported>EmptyBot (dr. tech.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Strop DZ-3

Strop DZ-3 – jedna z odmian stropu DZ. Prefabrykowano-monolityczny strop gęstożebrowy składający się z belek żelbetowych i pustaków ceramicznych, żużlobetonowych lub gruzobetonowych[1]. Charakterystyczną cechą są strzemiona wystające poza górną powierzchnię belki co przyczynia się do lepszego połączenia prefabrykatu z nadbetonem[2]. Stosowany w budownictwie mieszkaniowym i użyteczności publicznej[3], zastąpił strop DMS[4].

Wymiary

Wymiary elementów stropu DZ-3

Strop

  • wysokość konstrukcji 23 cm,
  • rozstaw osiowy belek 60 cm,
  • grubość płyty nadbetonu 3 cm,
  • rozpiętość modularna od 2,4 do 6,0 m w odstępach co 30 cm z wyłączeniem rozpiętości 3,3 m i 5,7 m[5].

Belki

  • wysokość 20 cm,
  • szerokość środnika 6 cm,
  • szerokość dolnej stopki 12 cm[6],
  • długość oparcia na podporach minimum 8 cm,
  • średnica prętów zbrojenia w zależności od rozpiętości i obciążenia od 6 do 16 mm[1].

Pustaki

  • wysokość 20 cm,
  • szerokość 53 cm,
  • długość 30 cm[7].

Dane techniczne

  • nadbeton i beton do produkcji belek klasy C12/15 (B15 lub B20),
  • zbrojenie ze stali klasy A-III gatunku 34GS lub klasy A-II gatunku 18GS,
  • ciężar konstrukcji:
    • z pustaków ceramicznych 2,55 kN/m²,
    • z pustaków żużlobetonowych 2,65 kN/m²,
    • z pustaków gruzobetonowych 2,96 kN/m²,
  • obciążenie użytkowe 3,25 – 4,5 kN/m²[1],
  • szacunkowy opór cieplny 0,25 m²K/W[8].

Wykonanie

Belki układa się w równych odstępach (60 cm w osiach belek) na szczycie ścian. Przy rozpiętości powyżej 4,5 m wymagają podparcia na środku na czas prac budowlanych, a przy rozpiętości ponad 5,4 m należy stosować jedno lub więcej żeber rozdzielczych prostopadłych do belek stropowych[2]. Pod ścianami działowymi równoległymi do belek układa się jedną lub dwie dodatkowe belki[7]. Przestrzenie wypełnia się pustakami, a na ścianach układa wieńce (belki powinny być zakotwione w wieńcu). Następnie wylewa się warstwę nadbetonu. Podporę można usunąć gdy beton uzyska odpowiednią wytrzymałość[1].

Obliczenia

W fazie montażu belki oblicza się je jako swobodnie podparte, obciążone ciężarem własnym i obciążeniem montażowym. Maksymalny moment zginający wynosi:

MI=qleff28 [kNm],

gdzie:

q – obciążenie rozłożone [kN/m],
leff – rozpiętość efektywna (obliczeniowa) [m].

W fazie eksploatacji oblicza się je jako swobodnie podparte lub częściowo utwierdzone. Na obciążenie składa się: ciężar własny konstrukcji, ciężar warstw stropowych wykończeniowych, obciążenie użytkowe oraz ciężar ścianek działowych. Jeśli jest to obciążenie równomiernie rozłożone maksymalny moment zginający wyraża się wzorem:

MII=qleff2n [kNm],

gdzie:

q – obciążenie rozłożone [kN/m],
leff – rozpiętość efektywna (obliczeniowa) [m],
n – współczynnik zależny od schematu statycznego, wynoszący:
8 dla swobodnie podpartych,
10 jednostronnie częściowo utwierdzonych,
12 dwustronnie częściowo utwierdzonych.

Na podstawie maksymalnego momentu dobiera się przekrój zbrojenia lub belkę prefabrykowaną korzystając z gotowych tablic. Gdy nośność belki jest niewystarczająca układa się dwie belki obok siebie lub stosuje się żebro poszerzone[1].

Wady i zalety

Zalety

  • Mniejszy ciężar belki i mniejsza grubość w porównaniu do poprzednio stosowanego stropu DMS[4],
  • Mniejsze klawiszowanie[2], czyli uginanie się pojedynczych belek, w porównaniu do innych stropów gęstożebrowych[9],
  • Łatwy montaż, pustaki układa się ręcznie, nie wymagane są maszyny budowlane[10].

Wady

  • Strop ten nie może być stosowany przy obciążeniach dynamicznych[2].
  • Warstwa nadbetonu długo uzyskuje wymaganą wytrzymałość od 2 do 3 tygodni, przez ten czas nie można stropu obciążać[10].

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy