Papirus 89
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 89 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragmenty Listu do Hebrajczyków.
Opis
Zachowały się tylko fragmenty Listu do Hebrajczyków (6,7-9.15-17)[1].
Tekst
Tekst fragmentu jest zbyt krótki, by móc ustalić jaką tradycję tekstualną reprezentuje. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].
Historia
Tekst rękopisu opublikowany został przez Rosario Pintaudi w 1981 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 89[3].
Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1].
Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).
Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Laurenziana (PL III/292) we Florencji[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Rosario Pintaudi, N.T. Ad Hebraeos VI, 7-9; 15-17, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 42 (1981), pp. 42–44.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Szablon:Cytuj książkę
- ↑ Rosario Pintaudi, N.T. Ad Hebraeos VI, 7-9; 15-17, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 42 (1981), pp. 42-44.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę