Papirus 41

Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 41 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${𝔓}^{41}$ – grecko-koptyjski rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VIII wiek. Zawiera fragmenty Dziejów Apostolskich.

Opis

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Dziejów Apostolskich.

Tekst grecki zawiera: Dz 17:28-18:2.17-18.22-25.27; 19:1-4.6-8.13-16.18-19; 20:9-13.15-16.22-24.26-38; 21:3.4.26-27; 22:11-14.16-17.

Tekst koptyjski zawiera: Dz 17:30-18:2.25.27-28; 19:2-8.15.17-19; 20:11-16.24-28; 20:36-21:3; 22:12-14.16-17.

Tekst

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst zachodni, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III.

W Dz 21,1 przekazuje wariant Παταρα και Μυρα zamiast Παταρα, wariant wspierany jest przez D^gr, gig, (it^ph Hyram) vg^mss cop^sa;

Historia

Fragmenty rękopisu odkryto w Fajum. Tekst rękopisu opublikowany został przez Friedricha Bilabel w 1924 roku, następnie przez Schofielda. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 41.

Rękopis datowany jest przez INTF na wiek VIII.

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 17973, 26133, 35831, 39783) w Wiedniu.

Zobacz też

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Bibliografia

• K. Wessely, Studien zur Paläographie und Papyruskunde XV, (Leipzig 1914), pp. 107–118.
• F.-J. Schmitz, Neue Fragmente zum P⁴¹, (Münster 1988), pp. 78–97.
• Ellwood M. Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Southern Baptist Theological Seminary, Louisville, 1936, ss. 285-291.

Linki zewnętrzne

• Peter Weigandt, Zwei griechisch-sahidische Acta-Handschriften: P41 und 0236, w: K. Aland (Ed.), Materialien zur neutestamentlichen Handschriftenkunde 1, W. de Gruyter, (1969), s. 54-95.