Papirus 21
Szablon:Manuskrypt infobox Papirus 21 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza[1].
Opis
Zachowały się tylko fragmenty jednej karta kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 12,24-26.32-33Szablon:R. Tekst pisany jest wielką uncjałą[2].
Tekst
Tekst grecki reprezentuje mieszany typ, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii IIISzablon:R. W Mateuszu 12,25 przekazuje wariant ιδων δε (zamiast ειδως δε) w czym jest zgodny z Kodeksem Bezy, korektorem b Kodeksu Synajskiego, 892*, łacińskim tekstem Kodeksu Bezy (itd), k, syryjskimi c i s, koptyjskimi rękopisami (copbo)[3]. W 12,32 brakuje słów αυτω ουτε[2].
Historia
Rękopis odkryty został przez Grenfella i Hunta, którzy opublikowali jego tekst w 1912 roku[4]. Na liście papirusów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 1227. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 21[5].
Rękopis przechowywany jest w bibliotece Muhlenberg College (Theol. Pap. 3) w AllentownSzablon:R.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrynchus Papyri X, (London 1912), pp. 12–14.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę
- ↑ 2,0 2,1 B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri X, (London 1912), p. 12.
- ↑ UBS4, p. 43.
- ↑ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrynchus Papyri X, (London 1912), pp. 12-14.
- ↑ Szablon:Cytuj książkę