Kotik galapagoski
Szablon:Zwierzę infobox Kotik galapagoski[1] (Arctocephalus galapagoensis) – gatunek ssaka z rodziny uchatkowatych (Otariidae).
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1904 roku amerykański zoolog Edmund Heller nadając mu nazwę Arctocephalus galapagoensis[2]. Holotyp pochodził z wyspy Wolf, w archipelagu Galapagos, w Ekwadorze[3].
Arctocephalus galapagoensis był wcześniej uznawany za podgatunek A. australis[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[4].
Etymologia
- Arctocephalus: Szablon:Gr. arktos „niedźwiedź”; -κεφαλος -kephalos „-głowy”, od κεφαλη kephalē „głowa”[5].
- galapagoensis: Galapagos (Szablon:W języku „żółwie”)[6].
Zasięg występowania
Kotik galapagoski występuje na Galapagos, gdzie występuje na większości wysp tego archipelagu[4].
Morfologia
Długość ciała samic 110–130 cm, samców 150–160 cm; masa ciała samic do 33 kg (średnio 27,3 kg), samców 60–68 kg[7]. Noworodki osiągają długość 60–80 cm i ciężar 3–4 kg[7]. Występuje dymorfizm płciowy – dorosłe samce są 1,1–1,3 razy dłuższe i 2–2,3 razy cięższe od dorosłych samic[7]. Długość czaszki dorosłych samców 201–210 mm, dorosłych samic 171–186[8]. Kotik galapagoski jest najmniejszym spośród południowych kotików. Ma krótki i spiczasty pysk oraz relatywnie grubą szyję. Umaszczenie tego gatunku nie jest jednolite, kolor uszu, przodu i boków pyska jest złocisty, grzbiet i boki ciała zwierzęcia są szaro brązowe w odróżnieniu do czarnych płetw[8]. Cechą charakterystyczną kotika galapagoskiego, pozwalającą na odróżnienie go od innych pokrewnych mu gatunków np. kotika południowego, są jego kły. Zęby te są delikatne, ostro zaostrzone i pozbawione guzków[9]. Wzór zębowy: I C PM = 36[7].
Ekologia
Zwierzęta te spędzają na lądzie więcej czasu niż pozostałe gatunki kotików (70% całego czasu). Żyją około 20 lat. Ich pokarm stanowią przede wszystkim ryby i głowonogi. Żerują niedaleko brzegu przy dnie.
Status zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EN (Szablon:Ang. „zagrożony”)[10]. W 2015 na świecie występowało poniżej 10000 osobników tego gatunku[10]. Są zagrożone wyginięciem z powodu polowań na ich futra.