Współczynnik odbicia

Z testwiki
Wersja z dnia 10:45, 22 gru 2023 autorstwa imported>Michał Ski (Usunięto kategorię "Fale elektromagnetyczne"; Dodano kategorię "Promieniowanie elektromagnetyczne" za pomocą HotCat)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Współczynnik odbicia, refleksyjność[1], albedo[1] – stosunek natężenia fali elektromagnetycznej odbitej do natężenia fali padającej

=IoIp,

gdzie:

Ip – natężenie fali padającej,
Io – natężenie fali odbitej.

Współczynnik odbicia jest bezwymiarowy.

W astronomii i geografii

Szablon:Osobny artykuł Współczynnik odbicia fal o długości 300–3000 nm[2] lub całego zakresu widzialnego[3] określany jest terminem „albedo”[2][3].

W optyce

Definicja matematyczna

Współczynnik odbicia mocy to stosunek strumienia promienistego odbitego do strumienia promienistego padającego:

=ΦeΦep,

gdzie:

Φestrumień promienisty odbity przez daną powierzchnię (płaską, półkulistą),
Φep – strumień promienisty padający na tę powierzchnię.

Oprócz energetycznego współczynnika odbicia mocy można spotkać też amplitudowy współczynnik odbicia (oznaczany małą literą r), który jest ilorazem zespolonej amplitudy pola elektrycznego fali odbijanej do takiej amplitudy fali padającej. Na nich definiuje się prawa sinusa i tangensa Fresnela. Współczynnik odbicia mocy jest zazwyczaj kwadratem amplitudowego współczynnika odbicia: =r2.

Zależność od kąta padania

Współczynnik odbicia jest funkcją kąta padania i może zależeć też od długości fali. Dla światła zależność ta wynika ze wzorów Fresnela na współczynnik odbicia Fresnela RF. Dla polaryzacji s prostopadłej do płaszczyzny padania zależność współczynnika odbicia od kąta padania wyraża wzór:

s=(ncosβcosαncosβ+cosα)2,

gdzie:

αkąt padania światła,
β – kąt załamania,
n – względny współczynnik załamania drugiego ośrodka (od którego światło się odbija) względem ośrodka pierwszego (w którym światło rozchodzi się początkowo).

Dla polaryzacji p równoległej do płaszczyzny padania współczynnik odbicia wynosi:

p=(cosβncosαcosβ+ncosα)2.

I ten wzór daje 0 dla kąta Brewstera (pod warunkiem n>1[4]).

Padanie normalne światła

Dla światła padającego prostopadle do powierzchni, czyli dla światła o kącie padania równym 0, współczynnik odbicia zależy tylko od współczynnika załamania, a oba wzory redukują się do prostej postaci

=(n1n+1)2.

Oznaczając bezwzględny współczynnik załamania pierwszego ośrodka przez np i bezwzględny współczynnik załamania ośrodka odbijającego przez no, wzór ten można zapisać w postaci

=(n0npn0+np)2.

Zobacz też

Przypisy

Szablon:Przypisy

Bibliografia

Szablon:Kontrola autorytatywna

  1. 1,0 1,1 Szablon:Cytuj
  2. 2,0 2,1 Szablon:Cytuj
  3. 3,0 3,1 Szablon:Cytuj
  4. Lektury Bo Serneliusa, strona główna, patrz szczególnie Lecture 12 (ang.).