Częściowy współczynnik bezpieczeństwa

Z testwiki
Wersja z dnia 11:33, 29 cze 2018 autorstwa imported>Beno (WP:SK+Bn)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Szablon:Dopracować Częściowy współczynnik bezpieczeństwa – rozwinięcie koncepcji współczynnika bezpieczeństwa.

n=σdopσred,

gdzie σred jest naprężeniem zredukowanym w sensie odpowiedniej hipotezy wytężeniowej natomiast σdop jest dopuszczalnym naprężeniem (zredukowanym) odpowiednim dla danego materiału.

Warunek projektowania przyjmuje więc postać

σred<σdopn

lub równoważnie:

nσred<σdop.

Wprowadzając częściowe współczynniki (czasami zwane też rozdzielonymi współczynnikami) można zapisać:

σredγo<σdop/γm,

gdzie γo>1 jest współczynnikiem powiększającym obciążenie (naprężenie) natomiast γm>1 współczynnikiem zmniejszającym wytrzymałość.

W takim ujęciu pozornie niewiele to wnosi, gdyż n=γo×γm jednak γm staje się współczynnikiem zależnym tylko od materiału (jego jednorodności, jakości itd.), czyli ogólnie rozrzutu cech materiałowych. Natomiast γo staje się współczynnikiem zależnym tylko od cech obciążenia. W ten sposób wytwórca materiału jest odpowiedzialny za określenie γm, gdyż dysponuje wszystkimi informacjami o materiale. Natomiast projektant określa γo, gdyż posiada informacje o zmienności obciążenia, niepewności oceny stanu wytężenia, ryzyka jakie niesie przekroczenie wytrzymałości itd.

Koncepcja ta wnosi nową jakość dopiero, kiedy obciążenie (bądź cechy materiału) nie są zależne od jednej zmiennej. Jeśli naprężenie jest wynikiem działania dwu (lub więcej) niezależnych obciążeń o różnym stopniu zmienności, to koncepcja ta pozwala znacznie lepiej projektować, bez zbędnych zapasów bezpieczeństwa, ale też bez nadmiernego ryzyka. Przykładowo, kiedy obciążenie składa się w przeważającej mierze z części o niewielkim rozrzucie (np. ciężar własny) oraz w niewielkim stopniu z części o dużym rozrzucie to wynikowe obciążenie (wytężenie) będzie można obliczyć jako:

σred(1)γo(1)+σred(2)γo(2)<σdop/γm,

gdzie σred(1) jest duże, ale γo(1) jest umiarkowane, natomiast σred(2) jest małe, ale γo(2) jest duże.

Prowadzi to do wartości charakterystycznych i obliczeniowych.