Tekst źródłowy strony Kodeks 0232

{{wyróżnienie|DA}}
{{Manuskrypt infobox
 |tytuł             = Kodeks 0232 (GA)<br />P. Antinoopolis 12
 |tytuł oryginalny  = 
 |grafika           = Uncial 0232 recto.jpg
 |opis grafiki      = 
 |oznaczenie        = 
 |fundator          = 
 |autor             = 
 |autor iluminacji  = 
 |data powstania    = V wiek
 |miejsce powstania = 
 |rodzaj            = [[Kodeks majuskułowy (Nowy Testament)|Kodeks majuskułowy]]
 |numer             = 0232
 |zawartość         = [[2. List Jana]] 1-5, 6-9 †
 |język             = [[Język grecki|grecki]]
 |technika          = 
 |rozmiary          = 9,9 × 8,8 cm
 |liczba kart       = 
 |czcionka          = 
 |typ tekstu        = aleksandryjski
 |kategoria         = II
 |data odkrycia     = 
 |odkrywca          = 
 |przechowywany     = [[Ashmolean Museum]]
 |commons           = 
 |wikiźródła        = 
}}
'''Kodeks 0232''' (Gregory-Aland no. '''0232''') – grecki [[kodeks majuskułowy (Nowy Testament)|kodeks uncjalny]] [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]] na pergaminie, datowany zwykle na V lub VI wiek. [[Paleografia|Paleograficzne]] datowanie rękopisu jest jednak problematyczne i dlatego niektórzy badacze proponowali wcześniejsze daty. Fragment przechowywany jest w [[Oksford]]zie. Tekst fragmentu jest często zgodny z [[Kodeks Synajski|Kodeksem Synajskim]] i [[Kodeks Watykański|Watykańskim]], jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach [[Novum Testamentum Graece|greckiego Nowego Testamentu]]. Znany jest także pod nazwą Papirus Antinoopolis 12.

== Opis ==
Do XX wieku zachował się tylko fragment jednej karty, z tekstem [[2. List Jana|2. Listu Jana]] (1-5.6-9){{odn|Aland|Aland|1989|s=136}}. Przypuszcza się, że oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 10 na 9&nbsp;cm. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 20 linijkami w kolumnie{{odn|Aland|Aland|1989|s=136}}. Jest jednym z najwcześniejszych zachowanych rękopisów 2. Listu Jana{{odn|Kruger|2013|s=254}}.

[[Nomina sacra]] pisane są skrótami, skróty uzyskują jednak nietypowe formy, jak np. <span style="text-decoration: overline">παρς</span> dla πατρος (ojca){{odn|Kruger|2013|s=263-264}}.

Na stronie recto oraz verso fragmentu podane zostały numery 164 oraz 165, co oznacza, że oryginalny rękopis zawierał nie tylko 2. List Jana, ale również i inne teksty. Porównanie objętości Listów powszechnych wskazuje, że nie zdołałyby zapełnić poprzedzających kart, zostałoby aż nadto pustej przestrzeni, dlatego wydawca kodeksu [[Colin Henderson Roberts]] przypuszczał, że fragment był częścią zbioru pism [[Jan Ewangelista|Janowych]]{{odn|Kruger|2013|s=255}}. Jednak Roberts nie przeprowadził dokładnych obliczeń. Rozmiary kart są zbyt małe, aby starczyło miejsca dla samej tylko [[Ewangelia Jana|Ewangelii Jana]]. Z drugiej strony przestrzeni jest zbyt wiele, aby pomieścić wszystkie [[Listy powszechne]]. Michael J. Kruger po dokonaniu dokładnych obliczeń – liczba liter [[Listy powszechne|Listów powszechnych]], Ewangelii Jana, [[Apokalipsa św. Jana|Apokalipsy]], [[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]] i [[List do Hebrajczyków|Listu do Hebrajczyków]] – zasugerował, że oryginalny rękopis zaczynał się od [[List do Hebrajczyków|Listu do Hebrajczyków]]{{odn|Kruger|2013|s=264-269}}.

== Tekst ==
Tekst rękopisu reprezentuje [[Tekst aleksandryjski|aleksandryjską]] tradycję tekstualną. [[Kurt Aland]] zaklasyfikował tekst fragmentu do [[Kategorie rękopisów Nowego Testamentu#Kategoria II|kategorii II]]{{odn|Aland|Aland|1989|s=136}}.

W 2 J 3 stosuje wariant παρα Ιησου Χριστου (od [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]]), przeciwko wariantowi παρα Κυριου (od Pana), w czym jest zgodny ze współczesnymi wydaniami [[Novum Testamentum Graece]] Nestle-Alanda{{odn|NA26|1991|s=625}}.

W 2 J 6 stosuje wariant η εντολη εστιν (przykazanie jest), w czym jest zgodny z wydaniami [[Eberhard Nestle|Nestle]]-Alanda{{odn|NA26|1991|s=626}}.

W 2 J 6 wspiera wariant ινα καθως (wespół z [[Kodeks Synajski|01]], [[Kodeks Watykański|03]], [[Purpurowy Kodeks Petropolitański|022]], [[Minuskuł 33|33]], [[Minuskuł 69|69]], 323, 614, 1241, 1739) przeciw καθως (jak mają wydania Nestle-Alanda){{odn|NA26|1991|s=626}}.

W 2 J 7 wspiera wariant εξηλθον (wyszedł), wespół z [[Papirus Bodmer XVII|<math>\mathfrak{P}^{74}</math>]], 01, [[Kodeks Aleksandryjski|02]], 03 i 044, przeciwko wariantowi εισηλθον (wszedł, wspieranemu przez 025, 049 i rękopisami tradycji bizantyjskiej. Wariant fragmentu jest zgodny ze współczesnymi wydaniami Nestle-Alanda{{odn|NA26|1991|s=626}}.

W 2 J 7 αντιχριστος ([[antychryst]]) jest bez rodzajnika, podobnie jak 01, 322, 323, 1241{{odn|NA26|1991|s=626}}.

W 2 J 9 wspiera wariant προαγων (wespół z 01, [[Kodeks Aleksandryjski|02]], 03, [[Wulgata|vg]], cop) przeciwko wariantowi παραβαινων (025, 044, [[tekst bizantyński|Byz]]). Wariant fragmentu jest stosowany w wydaniach Nestle-Alanda{{odn|NA26|1991|s=626}}.

== Historia ==
Fragment został znaleziony zimą 1913–1914 przez J. de M. Johnsona w [[Antinoopolis]] ([[Asz-Szajch Ibada]]) w [[Egipt|Egipcie]], wraz z innymi rękopisami. W 1950 roku tekst fragmentu wydał Colin Henderson Roberts{{odn|Kruger|2013|s=254}}. [[Guglielmo Cavallo]] wydał jego [[faksymile]]<ref name = LDAB>[http://www.trismegistos.org/ldab/text.php?tm=61655 P. Ant. 1 12 (C.H. Roberts)] ''LDAB''</ref>.

Colin Henderson Roberts, wydawca fragmentu, datował go na III wiek (ze względu na nietypowe formy nomina sacra). Paleografowie Guglielmo Cavallo i [[Herwig Maehler]] datowali na wiek V lub VI{{odn|Kruger|2013|s=255}}. Aland datował fragment na V albo VI wiek{{odn|Aland|Aland|1989|s=136}}. Don Barker zaproponował wcześniejsze datowanie dla 0232 (a także dla [[Papirus 39|<math>\mathfrak{P}^{39}</math>]], [[Papirus 88|<math>\mathfrak{P}^{88}</math>]] i [[Kodeks 0206|Kodeksu 0206]]). Jego zdaniem rękopis najpóźniej mógł powstać w końcu IV wieku{{odn|Barker|2009|s=192-202}}. Michael J. Kruger argumentował jednak, że litery [[omikron]] oraz [[omega]] są okrągłe i wielkie, tymczasem w III oraz IV wieku litery te były mniejsze. Z drugiej strony wielkie i okrągłe [[epsilon]], [[theta]] i [[sigma]] nie pozwalają na późne datowanie. W wieku VI te litery były wąskie{{odn|Kruger|2013|s=260}}. Obecnie [[Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu|INTF]] datuje rękopis na V wiek{{odn|INTF|Cod. 0232}}.

Przypuszcza się, że rękopis powstał w [[Egipt|Egipcie]]{{r|LDAB}}.

Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go [[Kurt Aland]] w 1953 roku, oznaczając go przy pomocy [[siglum]] 0232{{odn|Aland|1963|s=10}}{{odn|Aland|Aland|1989|s=84}}. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu{{odn|NA26|1991|s=52*}}.

Rękopis obecnie przechowywany jest w [[Ashmolean Museum]] (P. Ant. 12) w [[Oksford]]zie{{odn|Aland|Aland|1989|s=136}}{{odn|INTF|Cod. 0232}}.

== Zobacz też ==
* [[Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu]]

== Przypisy ==
{{Przypisy}}

== Bibliografia ==
; Krytyczne wydania Nowego Testamentu
* {{Cytuj książkę | imię = K. | nazwisko = Aland (pod red.) | imię2 = E. | nazwisko2 = Nestle | tytuł = Novum Testamentum Graece | wydanie = 26 | wydawca = Deutsche Bibelgesellschaft | miejsce = Stuttgart| rok = 1991 | isbn = 3-438-05100-1 | odn = {{odn/id|NA26|1991}} }} [w skrócie NA26]
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Nestle | imię = Eberhard et Erwin | nazwisko2 = communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger | tytuł = Novum Testamentum Graece | wydanie = 27 revisa | wydawca = Deutsche Bibelgesellschaft | miejsce = Stuttgart | rok = 2006 | isbn = 978-3-438-05100-4 | odn = {{odn/id|NA27|2006}} }} [NA27]
* {{Cytuj książkę | imię = K. | nazwisko = Aland | imię2 = M. | nazwisko2 = Black | imię3 = C. M. | nazwisko3 = Martini | imię4 = B. | nazwisko4 = Metzger | imię5 = A. | nazwisko5 = Wikgren | tytuł = The Greek New Testament | wydanie = 3 | wydawca = [[Zjednoczone Towarzystwa Biblijne|United Bible Societies]] | miejsce = Stuttgart | rok = 1983 | isbn = 3-438-05113-3 | odn = {{odn/id|UBS3|1983}} }} [UBS3]

; Listy rękopisów NT
* {{Cytuj książkę | imię = K. | nazwisko = Aland | tytuł = Kurzgefasste Liste der griechieschen Handschriften des Neuen Testaments | miejsce = Berlin | wydawca = Walter de Gruyter | rok = 1963 | strony = 10 | język = de | odn = tak}}
* {{Cytuj stronę | url = http://ntvmr.uni-muenster.de/en_GB/liste/?ObjID=20232 | tytuł = Kodeks 0232 (GA) | praca = Liste Handschriften | autor = INTF | data dostępu = 2015-10-09 | opublikowany = Münster Institute | odn = {{odn/id|INTF|Cod. 0232}} }}

; Introdukcje do krytyki tekstu NT
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Aland | imię = Kurt | imię2 = Barbara | nazwisko2 = Aland | tytuł = Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik | wydawca = Deutsche Bibelgesellschaft | miejsce = Stuttgart | wydanie = 2 | rok = 1989 | strony = | isbn = 3-438-06011-6 | język = de | odn = tak}}

; Inne
* {{Cytuj książkę | nazwisko r = Barker | imię r = Don | rozdział = How long and old is the codex of which P.Oxy 1353 is a leaf? | tytuł = Jewish and Christian Scripture as artifact and canon | inni = Craig. A. Evans and H. Daniel Zacharias | wydawca = T&T Clark | rok = 2009 | miejsce = London | strony = 192-202 | url = | doi = | id = | isbn = 0-567-58485-2|odn=tak}}
* {{Cytuj pismo | imię = Michael J. | nazwisko = Kruger | tytuł = The Date and Content of P. Antinoopolis 12 (0232) | url = http://web.archive.org/web/20160304094422/http://michaeljkruger.com/wp-content/uploads/2013/03/NTS-Kruger-Revised-Proofs.pdf | czasopismo = New Test. Stud. | oznaczenie = 58 | rok = 2013 | strony = 254-271|odn=tak}}
* {{Cytuj książkę | imię = C.H. | nazwisko = Roberts | url = https://www.jstor.org/stable/292319 | tytuł = The Antinoopolis Papyri | tom = I | miejsce = London | wydawca = Egypt Exploration Society | rok = 1950 | strony = 24-26}}

{{Kodeksy majuskułowe}}

[[Kategoria:Majuskułowe rękopisy NT|0232]]
[[Kategoria:Manuskrypty biblijne z V wieku]]